Ο πολιτισμός στον βαθύτερο πυρήνα του είναι πραγματοποίηση αξιών.
Ως «αξία» μπορούμε να ορίσουμε καθετί (ιδιότητα, θεσμό, ή αρχή ζωής) που οι άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι αξίζει να προσπαθήσουν να το αποκτήσουν, να το ζήσουν, να το συστήσουν και σε άλλους, γιατί διευκολύνει και ομορφαίνει τη ζωή τους, αποτελεί καύχημά τους , ή/και υπηρετεί την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή.
Οι αξίες (απόλυτες-σχετικές) αποτελούν την ψυχή κάθε πολιτισμού. Αναλύοντας αυτούς τους καθοδηγητικούς παράγοντες και την ιεράρχησή τους, κατανοούμε καλύτερα κι ανακαλύπτουμε τα επιμέρους ουσιώδη στοιχεία του.

 

                         ΑΞΙΕΣ-ΑΝΑΓΚΕΣ-ΑΡΕΤΕΣ
Με τη γενικότερη έννοια οι αξίες περιλαμβάνουν σε πρώτο επίπεδο τις ανθρώπινες ανάγκες επιβίωσης, αλλά σε υψηλότερα στάδια εξέλιξης ενός πολιτισμού αναφέρονται στις ανθρώπινες αρετές που εκλεπτύνουν την ψυχή και εξυψώνουν το νου και το πνεύμα (ηθο-κοινωνικές, επιστημονικές, αισθητικές, μεταφυσικές).
Οι αρχαίοι εμπνέονταν από καθολικές αξίες που σήμερα έχουν εκπέσει και κατ’ ουσίαν απολεσθεί από τους νεοέλληνες, αλλά και από μεγάλο μέρος του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού.. Έννοιες όπως η ευδαιμονία, η ευσέβεια, η ανδρεία, η αιδώς, η δικαιοσύνη, η φιλαλήθεια, η ευγενής άμιλλα, η ανιδιοτελής φιλία , γενναιοδωρία, η φιλοκαλία, η αρετή, το μέτρο, η ομόνοια, η αρμονία, η ευγένεια , η ισονομία και αξιοκρατία, η καλοκαγαθία , η κοσμιότητα, η ανεκτικότητα , η ενάργεια, η σωφροσύνη , η αταραξία και η Σοφία έχουν χάσει σε μεγάλο βαθμό την λειτουργική αξία τους και κοσμούν πλέον την κούφια ρητορική.
Συνεπώς οι αληθινές αξίες είναι ταυτόσημες με τις αρετές. Η αρετή κατά τον Αριστοτέλη, δεν είναι φυσική προδιάθεση αλλά αποτέλεσμα συγκεκριμένης και συνειδητής δραστηριότητας, που γίνεται εν τέλει σταθερή ιδιότητα της ψυχής με την επίμονη άσκηση. Κεντρικό χαρακτηριστικό της είναι η μεσότητα ή τήρηση του μέσου, το «μηδέν άγαν», το δεύτερο από τα περίφημα Δελφικά παραγγέλματα (του Χείλωνα του Λακεδαιμόνιου), στην προμετωπίδα του ναού του Απόλλωνος στους Δελφούς.
Παρόμοια ο Γάιος Μουσώνιος Ρούφος , ο Ρωμαίος στωικός φιλόσοφος του 1ου αιώνα μ.Χ.. (Δίδαξε φιλοσοφία στην Ρώμη κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Νέρωνα) και δάσκαλος του επίσης στωικού φιλοσόφου Επίκτητου, υποστήριζε ότι η αρετή είναι επιστήμη όχι μόνο θεωρητική, αλλά και πρακτική. Κι αυτός που θέλει να γίνει ενάρετος, είναι ανάγκη να μάθει καλά, όχι μόνο τα μαθήματα που τον κατευθύνουν στην αρετή, αλλά ν’ ασκείται και στην πράξη σ’ αυτά με εργατικότητα και φιλοτιμία. Φαντάζεστε την εισαγωγή του μαθήματος της αρετής στα σημερινά σχολεία; Ανατριχιάζουμε και μόνο με τη σκέψη, γιατί μας έρχεται στο νου κάποιου είδους επιβεβλημένη τυπολατρική και ηθικολογική εκπαίδευση με έντονο θρησκοληπτικό και αναχρονιστικό χαρακτήρα…. Δεν μπορείς να διδάξεις φαρισαϊκά κάτι που δεν το ενσαρκώνεις ο ίδιος! Η αρετή δεν είναι ένα σύνολο κανόνων καλής συμπεριφοράς , αλλά μια ανώτερη και εξευγενισμένη ποιότητα του Είναι. Στην αρχαιότητα η αναζήτηση του μέτρου της αρετής απαιτούσε μια καθαρά αισθητική και μαθηματική θα λέγαμε προσέγγιση… Θυμηθείτε την επιγραφή που υπήρχε έξω από την Πλατωνική Ακαδημία : «ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω», δηλαδή «Να μην εισέλθει κανείς αγεωμέτρητος». Ασφαλώς ο Πλάτων θεωρούσε τη γεωμετρία και τα μαθηματικά ως προπαιδευτικά της φιλοσοφίας . Όπως λέει ο Γαληνός αυτή η επιγραφή ισοδυναμεί με τη φράση «Να μην εισέλθει κανείς άνισος και άδικος», διότι η γεωμετρία διατηρεί την ισότητα και τη δικαιοσύνη. Και τα Πυθαγόρεια Μαθηματικά, ουδεμία σχέση έχουν, με τη σημερινή έννοια των μαθηματικών, δηλαδή λογιστικών πράξεων και αναλύσεων καθ’όσον έχουν μια δική τους αιώνια υπόσταση που δεν εξαρτάται από την ανθρώπινη κοινωνία ή από συγκεκριμένα φυσικά αντικείμενα. Η αρετή , το παν μέτρον , δεν αφορά μόνο την ανθρώπινη ψυχή, αλλά και την κοινωνία και αναγνωρίζεται στην συμπαντική τάξη και νομοτέλεια. Στο «Υπόμνημα εις τον Τίμαιον του Πλάτωνος» ο Πρόκλος αναφέρεται στις τρεις μεσότητες, κόρες της Θέμιδος, που υπάρχουν παντού.
1) Η γεωμετρική μεσότητα είναι εικόνα της Ευνομίας, για αυτό και ο Πλάτων στους «Νόμους, ς’ 757.b-c» λέει ότι αυτή είναι εκείνη που διακοσμεί τις πολιτείες.
2) Η αρμονική μεσότητα απονέμει στους μεγαλύτερους όρους τον μεγαλύτερο λόγο, και στους μικρότερους τον μικρότερο λόγο (αυτό είναι έργο της Δίκης).
3) Η αριθμητική μεσότητα είναι εικόνα της Ειρήνης, διότι όπως έχει ειπωθεί και αυτό στους «Νόμους, ς’ 757.d-e» αυτή είναι εκείνη που αποδίδει στα πάντα την ισότητα, ως προς την ποσότητα και κάνει το λαό να ζει αρμονικά.
«Όλο το χρυσάφι που βρίσκεται πάνω και κάτω από τη γη, δεν αξίζει τόσο, όσο η αρετή» , υπογραμμίζει ο Πλάτων.
Πως θα ήταν η ζωή μας και η κοινωνία μας αν μπορούσαμε να υιοθετήσουμε εμπράκτως αυτή την επίγνωση;
Σήμερα, οι οικονομικές «αξίες» κατέχουν την πρωτοκαθεδρία στην ιεράρχηση και με μεγάλη διαφορά από τις επόμενες… Η έννοια «αξία» συνδέεται συνειρμικά με το χρηματιστήριο αξιών , τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, τις ονομαστικές αξίες των ομολόγων και την τιμή ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας…..
0) Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών και ειδικά της Ελλάδας ; Της κακοτοπίας ή δυστοπίας;
Η εικόνα που θα σας περιγράψω αρχίζει να αλλάζει τελευταία υπό την πίεση της οικονομικής κρίσης και αντίρροπα φαινόμενα έχουν κάνει την εμφάνισή τους, αλλά έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε….
Τα διάφορα χαρακτηριστικά είναι αλληλένδετα και αλληλοϋποστηριζόμενα μεταξύ τους.
α) Ο καταναλωτισμός (σε κρίση τα τελευταία χρόνια, εξ ου και η μερική αφύπνιση!). Για πολλά χρόνια η ρήση του Καρτέσιου «σκέπτομαι άρα υπάρχω» είχε αντικατασταθεί από την «καταναλώνω άρα υπάρχω». Το έχειν και το φαίνεσθαι απετέλεσαν τα βασικά προστάγματα. Καταναλωτική κοινωνία είναι η κοινωνία που παράγει και καταναλώνει σε μαζικές ποσότητες προϊόντα που συχνά συνδέονται με δευτερογενείς φανταστικές ανθρώπινες ανάγκες, σε μια προσπάθεια εξισορρόπησης του εσωτερικού κενού (Έριχ Φρομ) που όλο και διογκώνεται. Η αρχαίοι αυτή την ματαιοπονία την περιέγραψαν σε πολλούς μύθους, όπως στον «Πίθο των Δαναΐδων» και το μύθο του Σίσυφου. Σύμφωνα με μία παράδοση, οι κόρες του Δαναού, οι Δαναΐδες, καταδικάστηκαν μετά τον θάνατό τους και την κάθοδό τους στον Άδη να μεταφέρουν και να ρίχνουν αιώνια νερό σε ένα πιθάρι με τρύπες («τετρημένον πίθον») για να τιμωρηθούν για τη δολοφονία των συζύγων τους, την πρώτη νύχτα του γάμου. Στον Σίσυφο οι «κριτές των νεκρών» έβαλαν ως αιώνιο βασανιστήριο να κουβαλάει ένα βράχο στην κορυφή ενός βουνού. Φτάνοντας στην κορυφή, η πέτρα δεν σταθεροποιείτο και έπεφτε από την άλλη. Ο σύγχρονος άνθρωπος ως άλλος βασιλιάς Μίδας, θυσίασε τα πάντα στο βωμό του ακόρεστου κέρδους και έχασε την ποιότητα της ζωής του…
β) Η Mαζικοποίηση : Ο μαζάνθρωπος , όπως μας διαφωτίζει το λεξικό είναι ο εκφραζόμενος άνευ προσωπικού ύφους, που συμπεριφέρεται κατά τρόπον πανομοιότυπο με τον διπλανό του, που αρέσκεται σε μαζικού χαρακτήρα εκδηλώσεις, που δεν ακολουθεί ατομικό δρόμο στη ζωή πράττοντας μιμούμενος το σύνηθες & διαδεδομένο των ημερών του, που δεν διακρίνεται παρά μόνον από τάσεις συμπεριφοράς του όχλου.
Εκείνοι που χειρίζονται τον μηχανισμό της διαμόρφωσης των απόψεων (προπαγάνδα) και των συνηθειών των μαζών (μόδες, τάσεις, τεχνητές ανάγκες) αποτελούν μια αόρατη κυβέρνηση που κατέχει την πραγματική δύναμη που εξουσιάζει μια χώρα. Η συνειδησιακή αφύπνιση και η εξατομίκευση είναι το αντίδοτο σ’αυτή τη μαζική ύπνωση.
γ) H εξειδίκευση και η μονομέρεια σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Ο άνθρωπος που στερείται μιας γενικής ανθρωπιστικής παιδείας και εγκλωβίζεται στην εξειδίκευση εξανδραποδίζεται (υποδουλώνεται) και χάνει την σφαιρική θεώρηση της ζωής.
δ) H ατονία των ανθρωπιστικών αξιών και η έκπτωση των θεσμών. Απώλεια κοινού οράματος. Θα αναφερθούμε εκτενέστερα σε λίγο
ε) Η διάρρηξη των κοινωνικών δεσμών με αύξηση της αποξένωσης και της αλλοτρίωσης (ιδιώτευση και απαξίωσης της πολιτικής ως συμμετοχής στα κοινά ). Το επακόλουθο αυτής της διάρρηξης του κοινωνικού ιστού αποτυπώνεται καθαρά στο σύγχρονο πολιτισμό: Απουσιάζουν τα κοινωνικά ιδεώδη, δηλαδή οι συνολικές επιδιώξεις που καθοδηγούν την κοινωνία ως ομοιογενές σύνολο προς ορισμένες κατευθύνσεις…Οι δεσμοί που συνδέανε τις ομάδες του κοινωνικού συνόλου κλονίστηκαν . Αυτό γέννησε άπειρες τάσεις με ξεχωριστές συντεχνιακές επιδιώξεις η κάθε μια, συχνά ανταγωνιστικές.
ζ) H αύξηση του άγχους , των ψυχικών διαταραχών γενικότερα και της χρήσης ναρκωτικών ουσιών . Η αύξηση των αυτοκτονιών.
η) Η διαφθορά και ο αθέμιτος ανταγωνισμός, ως συνταγές επιτυχίας
θ) Η αύξηση της βίας, σε ποικίλες μορφές. Η βία δεν καταστέλλεται με μεγαλύτερες τιμωρίες, αλλά με την εξάλειψη των αιτίων που την προκαλούν : αδικία, ανισότητα, περιθωριοποίηση, έλλειψη παιδείας, ανεργία , μη νόημα, αδιέξοδο, απελπισία.
ι) Η έκπτωση του πολιτιστικού επιπέδου. Η σταδιακή ισοπέδωση όλων των θεμελιακών αξιών της νεότερης Ελλάδας αντανακλάται αναπόφευκτα στο επίπεδο της μόρφωσης, των γραμμάτων, της τέχνης, της πολιτικής και του πολιτισμού. Στη θέση της ενεργητικής ψυχο-πνευματικής καλλιέργειας τοποθετήθηκε η παθητικότητα και η αποχαύνωση, τις οποίες καλλιεργεί η κατευθυνόμενη υποκουλτούρα των ΜΜΕ. Συγχρόνως, οι όποιοι αξιόλογοι δημιουργοί της εποχής μας και γενικότερα οι αποκαλούμενοι «πνευματικοί άνθρωποι» τίθενται συστηματικά στο περιθώριο ή αυτοεξορίζονται.
κ) Η αύξηση της καταστροφής του περιβάλλοντος και των οικοσυστημάτων.
# Ως αποτέλεσμα αυτής της κρίσης άνοιξαν τρεις βασικοί δρόμοι αντίδρασης ή εκλογικευμένης δράσης :
Α) Αναζήτηση ατομικών λύσεων επιβίωσης : μετανάστευση, εσωτερική και εξωτερική.
Β) Εκφασισμός της κοινωνίας (με αύξηση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού και των ολοκληρωτικών μορφωμάτων ) με επιστροφή φαντασμάτων του παρελθόντος. Πολλοί άνθρωπο, για μια ακόμα φορά πέφτουν στην παγίδα της λαϊκίστικης προπαγάνδας , του μίσους και της μισαλλοδοξίας.
Γ) Προοδευτική κοινωνική μεταμόρφωση .
Ασφαλώς χρειάζονται άμεσα σημαντικές θεσμικές αλλαγές, στο σύνταγμα και τους νόμους, στην οργάνωση του κράτους και των υπηρεσιών με δικαιοσύνη και αξιοκρατία, αλλά αυτό δεν αρκεί.
Η κοινωνική μεταμόρφωση αν θέλει να είναι ριζοσπαστική δεν μπορεί να αφορά αποκλειστικά τις οργανωτικές δομές, τους θεσμούς και την ικανοποίηση αποκλειστικά των υλικών αναγκών των πολιτών. Αντίθετα πρέπει να εμπνέεται και να καθοδηγείται από βαθύτερες , ζωντανές αξιακές αρχές, που να διατρέχουν και να στηρίζουν όλες τις επιμέρους μεταρρυθμίσεις. Χρειαζόμαστε Ιδεώδη και Ιδανικά και όχι ιδεολογίες Ιδεώδες είναι ένα πρότυπο βιώματος , συνειδησιακής κατάστασης και συμπεριφοράς, προς το οποίο είναι καλό να τείνει ο άνθρωπος. Νοηματοδοτεί και οργανώνει τη δράση του . Οι ιδεολογίες απετέλεσαν ένα κίνητρο δράσης, χαρίζοντας στους ανθρώπους ένα στόχο και ένα στήριγμα ζωής, αλλά από την άλλη, κατέληξαν σε κλειστά συστήματα αποκομμένα από την πραγματικότητα, που έπνιξαν κάθε διάθεση για ανανέωση και γόνιμο μπόλιασμα με το καινούργιο.
Η λύση βρίσκεται στην επιστροφή στο μέλλον! Back to the feature !
Oι παναθρώπινες αξίες των προγόνων μας , αλλά και άλλων μεγάλων πνευματικών παραδόσεων, δεν είναι αποξηραμένα άνθη, μουσειακά εκθέματα και λατρευτικά Τοτέμ. Είναι σπόροι σοφίας που πρέπει να βγουν από την κατάψυξη και να φυτευτούν στις ψυχές των ανθρώπων, για να βλαστήσουν και να παράξουν άνθη και καρπούς.
Η κρίση μας παρέχει μια μοναδική ευκαιρία ανασυγκρότησης, όπως μετά από ένα πόλεμο ή μια φυσική καταστροφή, που δεν πρέπει να χαθεί. Θα ήταν τραγικό να τα μπαλώσουμε απλά κάποια στιγμή και να ξαναγυρίσουμε στα λάθη του παρελθόντος! Τώρα μας παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία να οικοδομήσουμε μια κοινωνία σε νέα και γερά θεμέλια. Είναι καιρός να γίνει μια επί τόπου αναστροφή: να γυρίσουμε την πλάτη στα ψεύτικα εγωκεντρικά «πρότυπα», που τόσα χρόνια προσπαθούν να μας επιβάλουν, να ξαναχτίσουμε την παιδεία μας και να αλλάξουμε νοοτροπία σε όλα τα επίπεδα .
Η αλλαγή προοπτικής, δηλαδή η μεταβολή των αξιών και η ιεράρχησή τους, δεν επιβάλλεται και δεν γίνεται εν μία νυκτί ! Προϋποθέτει σταδιακή εκούσια ωρίμανση των ατόμων, μέσα από διαδικασίες εκπαίδευσης και ζωντανών παραδειγμάτων. Οι αξίες αν δεν έχουν αντίκρισμα στην ανάλογη ποιότητα του Είναι, μοιάζουν με δέντρα χωρίς βαθιές ρίζες που γκρεμίζονται με το πρώτο ισχυρό φύσημα του ανέμου.
Στο σημείο αυτό συναντάμε ένα κομβικό και αναπόδραστο ερώτημα:
« Υπάρχει οποιαδήποτε ικανοποιητική εναλλακτική λύση στην
παγκόσμια κρίση που δεν θα συμπεριλαμβάνει την πνευματική (υπερβατική) διάσταση του ανθρώπου;»
Για να βρούμε μια απάντηση θα ήταν χρήσιμο να προηγηθεί η εξέταση ενός άλλου πρωταρχικού ερωτήματος :
-Είναι η πνευματικότητα ένα επιφαινόμενο, κοινωνικά καθοριζόμενο ή αντίθετα αποτελεί ένα βασικό και αναπόσπαστο συστατικό της ανθρώπινης φύσης ;
Ο ορισμός της έννοιας τής πνευματικότητας έχει στα χρόνια μας μεταβληθεί. Από εκεί που παραδοσιακά θεωρείτο αμιγώς θρησκευτικός, σήμερα προσεγγίζεται και διαφορετικά : ιδεολογικο-φιλοσοφικά, ψυχο-βιολογικά και κοινωνικο-πολιτισμικά. Από πολλούς και αξιόλογους ψυχολόγους (Jung, 1933. Maslow, 1964. May, 1982. Myers et al., 2000. Meyers, 2007) έχει δοθεί τα τελευταία χρόνια σημαντική προσοχή στην έννοια της πνευματικότητας. Την πνευματικότητα οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι την εννοούν: α) πολιτισμικά (και κυρίως ανθρωπιστικά), β) μυστικιστικά/υπερβατικά και γ) θρησκευτικο-ηθικά (Applebaum, 1985).
Εξάλλου, από τον Ralph L. Piedmont (1999) , μελετητή της ψυχολογίας της πνευματικότητας, ως πνευματικότητα εκλαμβάνεται ο εσωτερικός προσανατολισμός του ατόμου προς μια ευρύτερη υπερβατική πραγματικότητα, «που συνδέει όλα τα πράγματα σε μια ενωτική αρμονία».
Ο Piemont υποστηρίζει ότι η Πνευματική Υπερβατικότητα αντιστοιχεί σε ένα πέμπτο ανεξάρτητο άξονα (διάσταση) της προσωπικότητας που πρέπει να προστεθεί στους πέντε μεγάλους παράγοντες (Big Five Factors, FFModel) που είναι : η Εξωστρέφεια (Extraversion), η Συγκαταβατικότητα (Agreeableness), η Ευσυνειδησία (Conscientiousness), η Συναισθηματική Σταθερότητα (Emotional Stability) και η Δεκτικότητα στην Εμπειρία (Openness to Experience).
(OCEAN).
Πνευματική Υπερβατικότητα είναι η ικανότητα να εξέρχεσαι από τους συμβατικούς χωροχρονικούς προσδιορισμούς και να αντιλαμβάνεσαι τη ζωή με μια ευρύτερη και πιο αντικειμενική οπτική. Διαφέρει από τη θρησκεία που είναι κοινωνική προσέγγιση του Θείου, γιατί αφορά την ατομική εμπειρία της σύνδεσης, με μια ευρύτερη Ιερότητα, που περιλαμβάνει την αίσθηση της Ενότητας με το Όλον και την πληρότητα που την συνοδεύει. Η παρουσία της, σε ποικίλο βαθμό και ένταση, έχει ανιχνευθεί σε όλους τους ανθρώπους, ανεξαιρέτως φυλής, εθνικότητας και θρησκείας. Δεν μπορεί να ξεριζωθεί με νομοθετήματα και αυθαίρετες απαγορεύσεις, όπως επιδιώχθηκε στην πρώην Σοβιετική Ένωση ! Σήμερα στις χώρες του πρώην σιδηρού παραπετάσματος ανθούν όλα τα θρησκευτικά δόγματα αλλά και οι πνευματικές σέκτες κάθε είδους. Επιστημονικά δεδομένα επιβεβαιώνουν αυτό που ανέκαθεν γνώριζαν οι μύστες και οι σοφοί, ότι υπάρχει και ένα τρίτο είδος νοημοσύνης, η Πνευματική Νοημοσύνη. Με αυτόν τον όρο εννοούμε την νοημοσύνη με την οποία αντιμετωπίζουμε και επιλύουμε προβλήματα ουσίας και αξίας. Τη νοημοσύνη με την οποία μπορούμε να τοποθετήσουμε τη ζωή και τις πράξεις μας σε ένα ευρύτερο, πλουσιότερο και βαθύτερο πλαίσιο. Η Πνευματική νοημοσύνη είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή λειτουργία της διανοητικής και της συναισθηματικής νοημοσύνης. Σε πρόσφατες νευρολογικές, ψυχολογικές και ανθρωπολογικές μελέτες βρέθηκαν πολλές αποδείξεις που υποστηρίζουν ότι ο εγκέφαλος σχεδιάστηκε για να έχει υπερβατική διάσταση. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 ο νευροψυχολόγος Μichael Persinger και αργότερα ο νευρολόγος Ramachandran εντόπισαν την ύπαρξη ενός
« θεϊκού σημείου» στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Το ενσωματωμένο αυτό πνευματικό κέντρο βρίσκεται ανάμεσα στους νευρωνικούς συνδέσμους, στους κροταφικούς λοβούς. Σε τομογραφίες που έχουν γίνει με εκπομπή θετικά φορτισμένων ποζιτρονίων, οι νευρωνικές αυτές περιοχές φωτίζονται κάθε φορά που τα υποκείμενα της έρευνας συζητούν για πνευματικά ή θρησκευτικά θέματα. Οι αντιδράσεις ποικίλλουν ανάλογα με τις πολιτισμικές επιρροές. Οι Δυτικοί ανταποκρίνονται στη λέξη «Θεός», ενώ οι βουδιστές και άλλοι, σε σύμβολα που εκφράζουν τα δικά τους πνευματικά πιστεύω.
Οι σύγχρονες ανακαλύψεις της Νευροψυχολογίας αμφισβητούν δύο χιλιάδες χρόνια Δυτικής φιλοσοφίας σχετικά με τη φύση του νου και τα τελευταία εκατό χρόνια θεωρίας γνωστικών επιστημόνων και νευροβιολόγων που έδιναν έμφαση στο ρόλο της αισθητηριακής πρόσληψης στον καθορισμό των γνωστικών γεγονότων, ενώ θεωρούσαν τη συνείδηση δευτερεύον αποτέλεσμα της συμπεριφοράς, κάτι που ο επιστήμονας μπορούσε να αγνοήσει. Μας είπαν ότι η συνείδηση είναι η αντίληψη κάποιου πράγματος και ότι ο νους είναι ένας άγραφος πίνακας ή σύνολο από νευρώνες που μπαίνει σε κίνηση από τα ερεθίσματα που προσλαμβάνει από τα εξωτερικά ερεθίσματα. Η πρόσφατη έρευνα των Denis Pare και Rodolfo Linas για τις σύγχρονες νευρωνικές ταλαντώσεις στα 40 Hz δείχνει αντίθετα, ότι η συνείδηση είναι μια ενδογενής ιδιότητα του εγκεφάλου. Θα ήταν πιο ακριβές να πούμε ότι η συνείδηση είναι η ποιότητα του εξωσωματικού Νου που εκφράζεται μέσα από συγκεκριμένες δομές και λειτουργίες του εγκεφάλου. Η ενδογενής συνείδηση μπορεί να τροποποιηθεί με ερεθίσματα από τον εξωτερικό κόσμο, ή μέσα από το ίδιο το περιεχόμενό της.
Οι αρχαίοι έφθασαν σε υψηλό επίπεδο πολιτισμού γιατί μοιράζονταν πανίσχυρες ηθικές και πνευματικές αρχές, που εκφράζονταν μέσα από τη φιλοσοφία , την τέχνη και τις μυητικές τελετές.
Η πνευματική διάσταση δεν είναι αφηρημένη και θεωρητική αλλά για όσους την γνωρίζουν είναι βιωματική και δεν μπορεί να εγκλωβιστεί σε οποιαδήποτε φιλοσοφία, ιδεολογία ή θρησκεία. Πέρα από την οριζόντια διάσταση ο άνθρωπος διαθέτει και μια κάθετη που είναι εξίσου ή περισσότερο καθοριστική! Αν την παραβλέψουμε είναι σαν να προσπαθούμε να μετατρέψουμε τη σφαίρα σε κύκλο. Χρειαζόμαστε μια ανώτερη από την Ευκλείδεια Γεωμετρία, για να χτίσουμε μια αρμονική και ισορροπημένη ανθρώπινη κοινωνία, που να λαμβάνει υπόψη της τα βάθη και τα ύψη της συνείδησης, πέρα από την έκταση των επιφανειακών αναγκών…
Αυτός είναι ο αστάθμητος παράγοντας που παραλήφθηκε σκανδαλωδώς από όλες τις πολιτικές εξισώσεις του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος. Η άγνοια της ολοκληρωμένης ανθρώπινης φύσης δεν μπορεί να οδηγήσει σε καμία ικανοποιητική πρόταση για μια κοινωνία δίκαιη και ειρηνική … Η πνευματική διάσταση όχι μόνο δεν ανταγωνίζεται την υλική, αλλά την εμπεριέχει και την νοηματοδοτεί. Η επανένωση , η σύνθεση και η αρμονική ολοκλήρωση των μερών είναι το ζητούμενο, που μπορεί να φέρει πραγματική ισορροπία και πρόοδο.
Ως εφαρμοσμένη πνευματικότητα δεν αναφερόμαστε βέβαια σε καμία θεοκρατική και φονταμενταλιστική αντίληψη του κόσμου, που κατ’ουσίαν δεν διαφέρει από άλλες ολοκληρωτικές ή δήθεν φιλελεύθερες υλιστικές θεωρήσεις και πρακτικές, αφού μετέρχονται των ίδιων μέσων.
Η συλλογική πνευματική νοημοσύνη είναι χαμηλή στη σύγχρονη κοινωνία. Ζούμε σε έναν πολιτισμό που βρίσκεται σε πνευματικό λήθαργο και ο οποίος διακρίνεται για τον υλισμό, το συμφέρον, τον εγωκεντρισμό, την έλλειψη ουσίας και την ανυπαρξία αφοσίωσης. Η συλλογική αλλαγή δεν μπορεί παρά να περάσει από την ατομική συνειδησιακή εξέλιξη. Μπορούμε να κάνουμε πολλά για να βελτιώσουμε την προσωπική μας πνευματική νοημοσύνη, αφιερώνοντας χρόνο και ενέργεια στα θεμελιώδη ερωτήματα, αναζητώντας τη σχέση ανάμεσα στα πράγματα, φέρνοντας στην επιφάνεια το ουσιώδες και το αληθινό, στοχαζόμενοι πάνω στη φύση των παραισθήσεών μας, αποκτώντας περισσότερη αυτοσυνείδηση και εσωτερική ενότητα.
Φυσικά σε κάθε εποχή δεν έλειψαν τα άτομα που δεν αφομοιώθηκαν από τη μάζα, που δεν παρασύρθηκαν από τις μόδες και τους -ισμούς και προσπάθησαν να απαντήσουν στα αιώνια πανανθρώπινα ερωτήματα : «Ποιος είμαι ; Από πού έρχομαι και που πηγαίνω; Ποιός είναι ο σκοπός της ζωής μου;»
Οι αναζητητές των απαντήσεων και εξερευνητές του Εσωτερικού διαστήματος (Ενδοναύτες) περπάτησαν και περπατούν πάνω σε διάφορα εσωτερικά μονοπάτια και φιλοσοφικές παραδόσεις , μόνοι ή σε ομάδες. Δεν συγκαταλέγονται ανάμεσά τους όσοι απορροφούν παθητικά, δογματικά και επιφανειακά πίστεις και αρχές (δευτερογενής ναρκισσισμός= η libido επαναστρέφεται στον εαυτό μέσω των εσωτερικευμένων ταυτίσεων) . Αυτοί ψάχνουν περισσότερο ανακούφιση από το βάρος της προσωπικής ευθύνης και το φόβο του αγνώστου …
Μπορούμε να διακρίνουμε τρία είδη πνευματικότητας :
1) Την Μοναχική (αναχωρητική) πνευματικότητα ( αναζήτηση της απελευθέρωσης του πνεύματος μέσω της άσκησης και της απόσυρσης).
2) Την Ναρκισσιστική (πρωτογενώς) ψευδο-πνευματικότητα (ενίσχυση και διόγκωση του εγώ μέσω της απόκτησης ψυχικών δυνάμεων). Εδώ συναντάμε μια ποικιλία new age κινημάτων και πληθώρα ψευδοπνευματικών προϊόντων. Τα άτομα αυτής της κατηγορίας στρέφονται στην αναζήτηση των πνευματικών αγαθών (και υλικών=αφθονία) και αλλά πάντα με απώτερο σκοπό την ενίσχυση και όχι την υπέρβαση του εγωκεντρισμού τους. Όπως λέει περίφημα η Σοφία Άντζακα :
«Στην ουσία, το πρόβλημά τους δεν είναι υπαρξιακό, πνευματικό, που να οδηγεί στην εκμηδένιση του εγωκεντρισμού τους, αλλά ένα πρόβλημα κατωτερότητας που τους σπρώχνει να ασχοληθούν με «πνευματικά» πράγματα για να κερδίσουν ανωτερότητα.
Γι’ αυτό είναι τόσο απρόθυμοι να ομολογήσουν την ανάγκη να υιοθετούν ψεύτικα, διπλωματικά τεχνάσματα που θα τους δείξουν διαφορετικούς απ’ ότι είναι, που θα τους παρουσιάσουν σαν αλάθητα όντα. Αυτές οι προσπάθειες γίνονται μόνο από όσους πιστεύουν στη νίκη του εαυτού τους επάνω σε άλλους και δεν έχουν καμιά φιλοδοξία να καταστρέψουν την άσχημη πλευρά τους. Ίσως αυτό είναι που νιώθω σαν βασική ασυμφωνία ανάμεσά μας. Όλοι τους θέλουν να φτάσουν σε πνευματικά ύψη κουβαλώντας μαζί τους και τον μεγεθυμένο τους εγωισμό. Η αναζήτησή τους δεν είναι παρά ένας αγώνας για να δοξάσουν τον εγωισμό τους και να του προσφέρουν πνευματικές δυνάμεις».
3) Την Υπερπροσωπική πνευματικότητα ( η διεύρυνση της συνειδητότητας οδηγεί στην υπέρβαση του εγώ και στην υπηρεσία του συνόλου) . Στην τρίτη αυτή κατηγορία πνευματικότητας συγκαταλέγεται ο Πνευματικός Ακτιβισμός, που αυτή τη στιγμή εξαπλώνεται με γοργά βήματα παγκοσμίως (Spiritualution= A spiritual Revolution). Σ’ αυτή την κατηγορία δεν ανήκουν αυτοί που απλά χάνονται μονόπλευρα στη δράση για να ξεχάσουν και όχι για να υπερβούν τον εαυτό τους….
Ο φιλόσοφος Andrew Harvey, ένας από τους πρωτοπόρους του «Ιερού Ακτιβισμού», εξηγεί με την ακόλουθη περιγραφή τον Πνευματικό Ακτιβισμό :
« Μια πνευματικότητα που είναι μόνο ιδιωτική και εγωκεντρική, που στερείται μιας αυθεντικής πολιτικής και κοινωνικής συνείδησης, αδυνατεί να σταματήσει την αυτοκτονική πορεία της ανθρωπότητας.
Από την άλλη πλευρά, ένας ακτιβισμός που δεν έχει καθαριστεί με βαθιά πνευματική και ψυχολογική αυτογνωσία και δεν έχει τις ρίζες του στη συμπαντική αλήθεια, τη σοφία και τη συμπόνια, θα διαιωνίσει το πρόβλημα που προσπαθεί να λύσει, όσο δίκαιες και να είναι οι προθέσεις του.
Όταν, όμως, το πιο βαθύ πνευματικό όραμα παντρεύεται με μια πρακτική και ρεαλιστική Κίνηση για να επανορθώσει όλες τις υπάρχουσες πολιτικές, οικονομικές, και κοινωνικές αδικίες, τότε γεννιέται μια ιερή δύναμη – η δύναμη της σοφίας και της αγάπης σε δράση-. Αυτή τη δύναμη , η οποία αποτελεί την παγκόσμια ελπίδα για ένα κόσμο ειρηνικό και δίκαιο, ορίζουμε ως πνευματικό ακτιβισμό».
Η Ατραπός του Πνευματικού Ακτιβισμού παρέχει στα άτομα ή στις ομάδες τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις ευγενείς ιδιότητες της συμπόνιας, της σοφίας , της δικαιοσύνης, και της ευγνωμοσύνης. Από μόνη της είναι ένα Πνευματικό Σχεδιάγραμμα για τη ζωή, τόσο ατομική , όσο και συλλογική. Μπορούμε να αλλάξουμε τις προοπτικές της πραγματικότητας μέσω της αναζήτησης υπηρεσιών πέραν από τον εαυτό, με την άσκηση των Δώρων της ανιδιοτελούς προσφοράς .
« Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη. Παντού είναι ο Θεός, στον άνθρωπο, στην πολιτική, στην καθημερινή ζωή που κιντυνεύει. Δεν είναι παντοδύναμος, να σταυρώνουμε τα χέρια προσδοκώντας τη σίγουρη νίκη του. Από μας εξαρτάται η σωτηρία του. Και μόνο αν σωθεί, σωζόμαστε. Η θεωρία έχει αξία μονάχα ως προετοιμασία, ο αγώνας ο κρίσιμος είναι η πράξη». Έγραψε ο Καζαντζάκης για την «Ασκητική» του.
Η ιδέα της εφαρμογής των πνευματικών αξιών στην κοινωνία επωάστηκε για αρκετά χρόνια μέσα μου και μετά από κάποιες πειραματικές δοκιμές δημιούργησα τελικά , μαζί με μερικούς συνοδοιπόρους το «ΦΩΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ», μια Κίνηση Πνευματικής Δράσης με πρωτότυπη φιλοσοφία και οργάνωση . Στηρίζεται στις παγκόσμιες αρχές του Πνευματικού Ακτιβισμού και ανοίγει τα πέταλα της δράσης της σε οκτώ ακτίνες αφυπνιστικής υπηρεσίας.

Οι Βασικές της Αρχές ,που λειτουργούν ως αντίδοτα στα δηλητήρια της σύγχρονης αποχής, και καθοδηγούν τη Φωτεινή Δράση μας, είναι οι ακόλουθες :
1) Αλλαγή κοσμοθεωρίας από το έχειν στο Είναι.
Η πνευματική αφύπνιση των πολιτών είναι η αναντικατάστατη αφετηρία για τη δημιουργία μας αρμονικής και δίκαιης κοινωνίας. Το Κέντρο βάρος της Νέας κουλτούρας μετατίθεται από την περιουσία στην Ουσία του ανθρώπου. Αλλάζουμε εμείς για να αλλάξουμε τον κόσμο. Το «Γνώθι Σ’αυτόν» είναι το βασικό μας πρόσταγμα. Για το σκοπό αυτό οργανώνουμε ειδικά δωρεάν σεμινάρια και εκπαιδευτικά μαθήματα με στόχο την εμβάθυνση και διάδοση της εφαρμοσμένης φιλοσοφίας. Όνειρό μας να δημιουργήσουμε και ένα Αφυπνιστικό Πανεπιστήμιο. Η κοινωνική μεταμόρφωση περνάει αναπόδραστα από την ατομική αφύπνιση, με την αύξηση της πνευματικής νοημοσύνης. Τα χαρακτηριστικά μιας αναπτυγμένης πνευματικής νοημοσύνης είναι : 1) Ενεργής και αυθόρμητη προσαρμοστικότητα και δημιουργικότητα 2) Μεγάλος βαθμός αυτοσυνείδησης 3) Ικανότητα αντιμετώπισης της οδύνης 4) Ικανότητα έμπνευσης από οράματα και ιδανικά. 5) Αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο και προστασία των ζώα και της φύσης γενικότερα. 6) Αντίληψη της διασύνδεσης των Πάντων (ολιστική θεώρηση και αντιμετώπιση) 7) Αναζήτηση υπαρξιακών απαντήσεων 8) Αντισυμβατικότητα ή «Ανεξαρτησία πεδίου» , όπως την αποκαλούν οι ψυχολόγοι 9) Άνοιγμα στην υπερπροσωπική-υπερβατική ψυχολογική εμπειρία και τέλος 10) Την Αυτοπραγμάτωση ή Ολοκλήρωση ή Φώτιση.
Η πνευματική νοημοσύνη δεν έχει συνεπώς απαραίτητα σχέση με τη θρησκεία. Δεν μας εκπλήσσει το εύρημα ότι πολλοί ανθρωπιστές και άθεοι έχουν υψηλή πνευματική νοημοσύνη και πολλοί θρησκευόμενοι χαμηλή.
2) Aπό το εγώ στο Εμείς.
Υπηρετούμε ανιδιοτελώς το γενικό καλό , τόσο εθνικό όσο και παγκόσμιο. Είμαστε όλοι άρρηκτα συνδεδεμένοι μέσω της Ανθρωπότητας που μοιραζόμαστε. Δεν μπορεί να ευημερεί το μέρος όταν υποφέρει το σύνολο. Η θωράκιση του εαυτού μας από τον συλλογικό πόνο αποτρέπει την μεταμόρφωση. Όταν ανοίγουμε την καρδιά μας στον πόνο του κόσμου, γινόμαστε το φάρμακο που θεραπεύει τον κόσμο, αλλά κι εμάς τους ίδιους. Η πρότασή μας είναι λοιπόν, να μετακινηθούμε από τον πνευματικό εγωισμό στον Πνευματικό Ακτιβισμό.
3) Ανάληψη ατομικής και συλλογικής ευθύνης. Οι συνειδητοποιημένοι και ενεργοί πολίτες μπορούν να γίνουν πρωταγωνιστές της φωτεινής αλλαγής, αν μάθουν να συνεργάζονται αρμονικά, παρακάμπτοντας τα στενά προσωπικά τους συμφέροντα και τις διχόνοιες . Στην επιδίωξη των στόχων μας επιζητούμε την συνεργασία με άλλα άτομα , ομάδες ή οργανισμούς που κινούνται στην ίδια πορεία. Η ισχύς βρίσκεται πάντα εν τη ενώσει….
4) Στοχεύουμε στη δημιουργική πρόταση και όχι στην αντίδραση και τη στείρα αγανάκτηση.
«Αντί να καταριέσαι το σκοτάδι άναψε κι εσύ ένα κεράκι , ή τουλάχιστον γίνε ο καθρέφτης που αντανακλά το Φως» (Οι δύο τρόποι μοιράσματος του φωτός). Αντί να περιοριζόμαστε στις διακηρύξεις εργαζόμαστε για τη δημιουργία, σε μικρογραφία, ενός εναλλακτικού κοινωνικού προτύπου, που μπορεί να γίνει άμεσα αντιληπτό από όλους και να αναπαραχθεί σε μεγαλύτερες κλίμακες.
5) Εργαζόμαστε για την ειρήνη, μέσω της δικαιοσύνης.
Όταν κυριαρχεί η αδικία η ειρήνη είναι ένας ανέφικτος στόχος. No Justice No Peace. Οι άνθρωποι χρειάζονται δικαιοσύνη και όχι φιλανθρωπία ! Είμαστε ενάντια στην αδικία , τις φυλετικές και κοινωνικές διακρίσεις, την εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο και του λαού από άλλους λαούς.
6) Σε συνεργασία με άλλες κοινωνικές ομάδες αγωνιζόμαστε για την κατάκτηση της Άμεσης Δημοκρατίας, του μόνου πολιτεύματος που μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στους πολίτες να αποφασίζουν οι ίδιοι για τη ζωή τους. Η Ψηφιακή Άμεση Δημοκρατία μπορεί να αποτελέσει επίσης ένα σπουδαίο εφόδιο των πολιτών.
7) Όπλο μας η ενεργός μη βία.
Στον πνευματικό ακτιβισμό “Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα” . Αν οι μέθοδοί μας δεν είναι ευγενικές, δεν θα είναι ούτε τα αποτελέσματά μας. Η μία βία είναι το αποτελεσματικό όπλο των δυνατών και όχι των λιπόψυχων. Διοργανώνουμε σεμινάρια πολιτικής ανυπακοής και εκπαίδευσης στη χρήση της Μη Βίας. Οι κοινωνικοπολιτικές παρεμβάσεις γίνονται με πνεύμα χαράς, φαντασίας και εφευρετικότητας. Εισάγουμε νέα ήθη και συμπεριφορές στις καθημερινές διεκδικήσεις. Ο χαοτικός όχλος μπορεί και πρέπει να μεταμορφωθεί σε συνειδητό σύνολο ενεργών πολιτών, που συγχρονίζονται άψογα με αφάνταστα αποτελέσματα.
8) Τα Ανθρώπινα δικαιώματα και Οικουμενικές αξίες πάνω από το κέρδος. Θέλουμε να δώσουμε έμπρακτα παραδείγματα αρμονικής συνύπαρξης των ανθρώπων που δεν βασίζεται στο ακόρεστο κέρδος, τον ανταγωνισμό και την εξαπάτηση. Πολλά παραδείγματα είναι ήδη ορατά και λειτουργικά στις μέρες μας : οικοκοινότητες, εναλλακτική οικονομία, τράπεζες χρόνου κλπ.
9) Ισορροπία ανθρώπου- φύσης. Σκεφτόμαστε πλανητικά και δρούμε τοπικά, προστατεύοντας το κοινό μας σπίτι, τη Γαία. Κοινωνική Οικοσοφία :
Το «Κοινωνική», προέρχεται από την «Κοινωνική Οικολογία» του Mάρεϊ Μπούκτσιν (Murray Bookchin), που υποστηρίζει ότι όλα τα οικολογικά προβλήματα προέρχονται από κοινωνικά προβλήματα. Ο όρος «Οικοσοφία», οφείλει την πατρότητά του στον Νορβηγό φιλόσοφο και φυσιολάτρη Άρνι Νες, εισηγητή της «Βαθιάς Οικολογίας» (Deep Ecology). Πρόκειται για μια ολιστική προσέγγιση των παγκόσμιων προβλημάτων, που περιλαμβάνει στοιχεία φιλοσοφικά, συναισθηματικά, μυστικιστικά, αλλά και τρόπους καθημερινής δράσης. Η Οικοσοφία του Νες αναδεικνύει ως κεντρική την ιδέα ότι, σε αντίθεση με τον δυτικό ανθρωποκεντρισμό, όλα τα έμβια όντα έχουν τη δική τους αξία, αφ’εαυτού και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται. Έχουμε δημιουργήσει ομώνυμο blog.
Ουσιαστικό σημείο στη φιλοσοφία και στην πρακτική μας αποτελεί ο εθελοντισμός και η ανιδιοτέλεια.
«Δίνοντας λαμβάνουμε». Είμαστε μια ομάδα φίλων και συνοδοιπόρων που ενώνουν τις δυνάμεις τους για ένα κοινό σκοπό. Ο κοινός στόχος είναι υπεράνω των ατόμων. Δεν υπάρχουν «αξιώματα», αλλά διαφορετικά καθήκοντα και επίπεδα υπηρεσίας. Δραστηριοποιούμαστε μέσα από Ομάδες Εργασίας και στα προσεχή σχέδιά μας περιλαμβάνονται, όπως αναφέραμε η διοργάνωση δωρεάν σεμιναρίων πνευματικού ακτιβισμού, και ενεργούς μη βίας, η εξάπλωση του τακτικού φιλοσοφικού καφενείου και φιλοσοφικών περιπάτων (έχουμε πραγματοποιήσει ήδη τρεις και έξι ). Παρεμπιπτόντως, η επόμενη συνάντηση του Φιλοσοφικού Καφενείου θα γίνει την Κυριακή 5 Απριλίου , με ώρα έναρξης την 11η πρωινή, στο Polis Art Café (Πεσμαζόγλου 5, στο αίθριο της στοάς του βιβλίου) με ένα παρεμφερές θέμα : Την «Εφαρμογή των πνευματικών αρχών στην κοινωνία». Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες συνεδρίες στο κανάλι μου στο YouTube. Επίσης στοχεύουμε στη δημιουργία καλλιτεχνικών εκδηλώσεων με σχετική θεματολογία, Θεατρικής Ομάδας Αυτογνωσίας, μουσικών δρώμενων , εικαστικών εκθέσεων καθώς και πλήθος άλλων εξειδικευμένων ακτιβιστικών δράσεων. Για όλα αυτά τα ωραία σχέδια ζητάμε εθελοντές.
Μπορείτε να παραλάβετε τα δύο φυλλάδια με τις 14 αρχές του Πνευματικού Ακτιβισμού και τις 8 «Ακτίνες της Φωτεινής Δράσης» Και στα δύο υπάρχει το mail μου. Μπορείτε να μου στείλετε μήνυμα αν θέλετε να ενημερώνεστε για τις προσεχείς εκδηλώσεις μας ή ακόμα αν θέλετε να συμμετάσχετε στις ακτιβιστικές δράσεις μας. Μπορείτε επίσης να επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο facebook «ΦΩΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ» και να εγγραφείτε στην Ομάδα «Φίλοι της Φωτεινής Δράσης».
Αν έχετε βαρεθεί να γκρινιάζετε και να μεμψιμοιρείτε, να βράζετε στην αγανάκτηση, να βυθίζεστε στην απόγνωση υπάρχει τώρα μια ιδανική πρόταση : Να γίνετε Πνευματικοί Ακτιβιστές , συνδημιουργοί της Νέας Ανθρωπότητας που ανατέλλει!
Μερικοί μπορεί να μας χαρακτηρίσουν ονειροπόλους. Τους απαντάμε με μια φράση του John Lennon :
«To όνειρο που ονειρεύεσαι μόνος σου ,
είναι απλά ένα όνειρο,
το όνειρο που ονειρευόμαστε μαζί


είναι πραγματικότητα» !
Το Νέο Υπόδειγμα κοσμοαντίληψης και συμπεριφοράς, όπως είναι αναμενόμενο, υιοθετείται και βιώνεται , αρχικά από μια μικρή ομάδα συνειδητοποιημένων ανθρώπων και στη συνέχεια εξαπλώνεται αυθόρμητα σε όλο και περισσότερους, αγκαλιάζοντας κάθε εκδήλωση και δραστηριότητα… Οι πνευματικοί άνθρωποι που είναι ήδη έτοιμοι , ενσωματώνονται χωρίς ιδιαίτερη καθυστέρηση και το Κύμα Αφύπνισης εξαπλώνεται σ’ αυτούς που είναι σχεδόν έτοιμοι και τέλος σε όσους είναι πιο ευαίσθητοι και δεκτικοί … Με την διάχυση του Φωτεινού Δικτύου ακόμα και όσοι δείχνουν λιγότερο ευαίσθητοι θα επηρεαστούν αναμφίβολα σε κάποιο βαθμό… Φωτεινές Εστίες μπορούν να δημιουργηθούν σε πολλές πόλεις και το δίκτυο της Ευτοπίας θα συνδεθεί με ανάλογα δίκτυα στην Ευρώπη και σε όλο τον πλανήτη…
Σας ευχαριστώ πολύ και σας περιμένουμε να μοιραστείτε το Φωτεινό μας Όραμα !

Αρμονική Ζωή, 11/3/2015