Η κρίση που ζούμε δεν είναι μόνο οικονομική, είναι και κρίση αξιών και αρχών. Είναι κρίση λειτουργίας των θεσμών, αλλά και κρίση τρόπου σκέψης και κατά συνέπεια κρίση ταυτότητας της σύγχρονης κοινωνίας. Το πλήρως απελευθερωμένο από οποιονδήποτε κρατικό ή διακρατικό έλεγχο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και η αυτονόμησή του από την παραγωγή οδήγησαν στον άκρατο ανταγωνισμό και την αχαλίνωτη κερδοσκοπία. Η κυρίαρχη φιλοσοφία του συστήματος υπήρξε : «Τα κέρδη πάνω από τον άνθρωπο και το περιβάλλον». Η μονοδιάστατη αντίληψη για την “Ανάπτυξη” στην εκδοχή της ως «οικονομική» και στη χυδαία και στρεβλή ταυτοποίησή της με την χωρίς όρια «αύξηση», οδήγησε στην εξοντωτική εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση της Φύσης και της Ζωής.
Η διάχυση αυτής της αρπακτικής νοοτροπίας και του καταναλωτισμού ως πρωτεύουσας ιδεολογίας οδήγησαν στην αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού και την εμφάνιση εκατομμυρίων ανθρώπινων όντων απομονωμένων και αδιάφορων για το σύνολο, παρά τη γενική φτώχεια. Οι δυτικές κυβερνήσεις όσο παρείχαν υλική ευμάρεια σε σημαντικό μέρος του πληθυσμού τους, εξασφάλιζαν ανοχή και συγκατάθεση, ακόμη και για την απάνθρωπη λεηλασία των χωρών του τρίτου κόσμου και την εγκληματική περιβαλλοντική καταστροφή. Η κατάρρευση του καταναλωτικού ονείρου διέρρηξε βίαια την «ανίερη συμμαχία» και κλόνισε τα αστικά ερείσματα της ολιγαρχίας, αποκαλύπτοντας την ηθική και πνευματική ένδεια του συστήματος. Η κατάσταση είναι ζοφερή αλλά δεν είναι απελπιστική! Κάτω από τους νεκρούς ιστούς και τα ερείπια κρύβονται ζωντανά κύτταρα μιας άλλης κοινωνίας που μέχρι πρότινος ζούσε μακριά από τα φώτα του εφήμερου. Περίμεναν υπομονετικά τη στιγμή που θα ανοίξει η φυλακή και θα βγουν στην επιφάνεια. Η οικονομική κρίση προκάλεσε ρωγμή στο δεσμωτήριο και οι Προμηθείς ξέφυγαν!
– Η αναδόμηση της κοινωνικής ζωής πάνω σε νέες βάσεις : «τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι οικουμενικές αξίες πάνω από το κέρδος». Οι κυβερνήσεις αναζητούν απεγνωσμένα λύσεις μέσα στα πλαίσια του παραπαίοντος συστήματος και της κυρίαρχης νεοφιλελεύθερης στρατηγικής. Το βέβαιο είναι, όπως υποστηρίζουν έγκριτοι πολιτικοί και κοινωνικοί επιστήμονες, ότι η επιστροφή στον πριν την κρίση κόσμο αποκλείεται. Κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τον χρόνο που θα διαρκέσει η κρίση. Ωστόσο στο τέλος της ή και καθώς θα εξελίσσεται θα συντελούνται διεργασίες που θα μεταβάλλουν την παγκόσμια ισορροπία. Οι παλαιοί θεσμοί και τα παλαιά πολιτικά και συνδικαλιστικά υποκείμενα έχουν απαξιωθεί και συρρικνωθεί. Οι ιδεολογίες όχι μόνο αποδείχτηκαν άκαρπες αλλά αποτελούν, μέσω του δογματικού ανταγωνισμού, τροχοπέδη στη δημιουργία μιας ενιαίας εναλλακτικής πρότασης. Ο λεγόμενος «πνευματικός κόσμος», πλην εξαιρέσεων, δεν ξέφυγε από τα επιφαινόμενα και δεν προχώρησε στην ουσία των προβλημάτων, που είναι ο άνθρωπος και η νοηματοδότησή του. Οι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες απέτυχαν να σταθούν στο ύψος των κηρυγμάτων τους και να δώσουν ένσαρκη, έμπρακτη, απτή, φωτεινή μαρτυρία της πρότασης ζωής που κόμιζαν.
Αποδέκτες αυτής της προδοσίας των ιδανικών οι πολίτες και ειδικά οι νέοι οδηγήθηκαν στην αυτοπεριθωριοποίηση, τη δυσπιστία και τον ατομικισμό. Έχουμε τις ίδιες πιθανότητες να βιώσουμε έναν αυξανόμενο κοινωνικό αποκλεισμό ή μια επιταχυνόμενη πολιτισμική μετεξέλιξη. Η κρίση μπορεί να ευνοήσει την επέμβαση βίαιων και αυταρχικών υποκειμένων ή την εμφάνιση ηθικών κινημάτων που θα θεμελιώσουν ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, βασισμένο στη δικαιοσύνη και το σεβασμό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Το ΦΩΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ θέλει να συμβάλλει σ’ αυτή τη θετική κατεύθυνση. Σκοπός μας η δημιουργία ενός κρίσιμου πλήθους συνειδητοποιημένων πολιτών στη θέση της αγανακτισμένης μάζας, που είναι εύκολα χειραγωγήσιμη. Οι διαμαρτυρίες στις πλατείες είναι ένας παράγοντας ευαισθητοποίησης και ενεργοποίησης, αλλά από μόνες δεν δίνουν λύσεις και απαντήσεις. Κεντρική πλατεία είναι η αφυπνισμένη μας συνείδησή! Εκεί όπου δεν χωράνε τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα ξεκινάει η ειρηνική επανάσταση για να επεκταθεί στις πλατείες των πόλεων. Όποιος αγωνίζεται έξω από τα στενά κομματικά όρια δεν είναι “απολιτικός”, αλλά ουσιαστικά πολιτικοποιημένος και χωρίς παρωπίδες. Μέσα στον κλειστό κομματικό μικρόκοσμο χάνεται η επαφή με την πραγματικότητα, τα γεγονότα και τα αισθητά δεδομένα παραμορφώνονται με τρόπο ψυχεδελικό, συμμορφώνονται με την κομματική ιδιοτέλεια, συγκροτούν ψευδαισθητική εμπειρία. Αντιστεκόμαστε στην επικοινωνιακή τρομοκρατία των διαπλεκομένων ΜΜΕ, που στοχεύει στην παράλυση της βούλησης και την υποταγή στο Matrix της εξουσίας. Εξουδετερώνουμε το μηχανισμό του φόβου που αδρανοποιεί την κρίση και οργανώνουμε στο διαδίκτυο εναλλακτικά κανάλια πληροφόρησης, επικοινωνίας και οργάνωσης. Σπάσαμε τις αλυσίδες της καταθλιπτικής αδράνειας και πήραμε το δρόμο της εξόδου από το σπήλαιο των σκιών προς το φως της συνειδητότητας. Το μνημόνιο μας κινητοποίησε και φούσκωσε τα πανιά στην αναζήτηση της λησμονημένης Ιθάκης, του Νοήματος.
Αλλάζουμε εμείς για να αλλάξουμε τον κόσμο!
Αν δεν κάνουμε εμείς οι ίδιοι την αρχή, ξεκινώντας από τον εαυτό μας καμία εξωτερική αλλαγή δεν είναι εφικτή. Ο άνθρωπος λένε δεν αλλάζει! Δεν αλλάζει όταν δεν διαθέτει δυνατό κίνητρο. Όταν όμως υπάρχει κίνδυνος επιβίωσης, όπως σήμερα, οι λανθάνουσες εσωτερικές του δυνάμεις αφυπνίζονται και ενεργοποιούνται σπάζοντας τους προγραμματισμούς και τους ετεροπροσδιορισμούς. Όπως θαυμάσια τονίζει ο Pablo Neruda : “Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα, για να κυνηγήσει ένα όνειρο..”
Το ΦΩΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ είναι ένας καταλύτης για την εσωτερική αφύπνιση και την κοινωνική συμμετοχή. Βασικό σημείο στη φιλοσοφία του αποτελεί η συνειδησιακή αφύπνιση και η ανάληψη της προσωπικής ευθύνης. Μια δραματική αφύπνιση της συνειδητότητας συνεπάγεται αναπόδραστα μία εξίσου δραματική βελτίωση των εξωτερικών συνθηκών. Εμείς οι “ανώνυμοι”, καθημερινοί πολίτες βαρεθήκαμε να γκρινιάζουμε και να αγανακτούμε με την υπάρχουσα κατάσταση της γενικής χρεοκοπίας. Η εποχή των “σωτήρων” και των “χαρισματικών αρχηγών” πέρασε! Ο ενεργός πολίτης καλείται να γίνει ο δικός του ήρωας και όλοι μαζί η νέα Ελλάδα. Η εσωτερική καλλιέργεια (ανθρωπιστική παιδεία) και ο κοινωνικός ακτιβισμός μπορούν και πρέπει να συμπορεύονται.
Για τον λόγο αυτό οργανώνουμε ειδικά σεμινάρια και εκπαιδευτικά μαθήματα με σκοπό την εμβάθυνση της ενεργούς μη βίας και της εφαρμοσμένης φιλοσοφίας. Ο αναβαπτισμός στη σοφία των αιώνιων αρχών κρίνεται απαραίτητος για την έξοδο από την πνευματική και ηθική πτώχευση. Πληρότητα, αφθονία, ολοκλήρωση, ευημερία… Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες μας ξεκινώντας από τον πνευματικό πυρήνα της Ύπαρξης. Πηγή των προβλημάτων μας είναι ότι αντιλαμβανόμαστε την ζωή διαχωρισμένη, κατακερματισμένη σε ένα «υλικό» και σε ένα «πνευματικό» εαυτό. Δεν είναι πολύ αργά για να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε μια ολότητα, που λειτουργεί ομαλά μόνο όταν τα στοιχεία που την αποτελούν συνεργάζονται αρμονικά. Το Κέντρο Βάρους της ατομικής και συλλογικής ζωής πρέπει να μετακινηθεί από το έχειν στο Είναι και από το εγώ στο Εμείς . Υποστηρίζουμε την οργανωμένη συμμετοχική δράση, μέσω της ανιδιοτελούς προσφοράς και της αλληλεγγύης.
Στο πολιτικό επίπεδο ενεργοποιούμαστε για την ειρηνική αλλαγή του πολιτικού συστήματος με την διεκδίκηση της συμμετοχικής δημοκρατίας, για να επιστραφεί στον πολίτη η ικανότητα αυτοπροσδιορισμού. Όλα τα πολιτεύματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα από τη σύστασή της ως κράτους, βασιζόταν στην πυραμιδική οργάνωση της κοινωνίας. Η ολιγαρχική κορυφή της διοίκησης, λάμβανε αποφάσεις και επιβάλλονταν στη βάση χωρίς την ουσιαστική συμμετοχή της. Η μέριμνα της διοίκησης ήταν να δημιουργήσει πειθήνιους ιδιώτες, αντί να διαπλάσει συνειδητούς πολίτες που θα συμμετείχαν και θα εκφράζονταν αυθεντικά. Η ατομική ευτυχία και η πληρότητα, κανέναν δεν απασχόλησε παρά μόνο η απρόσκοπτη λειτουργία του συστήματος. Οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις δεν απετέλεσαν εξαίρεση και όχι μόνο δεν μπόρεσαν να δώσουν τις λύσεις αλλά αντίθετα υπήρξαν η κύρια πηγή των προβλημάτων. Ο κοινοβουλευτισμός έχει εκφυλιστεί σε κομματικό κράτος που λεηλατεί και απαξιώνει τους θεσμούς. Σκεπτόμενοι, προβληματισμένοι πολίτες συζητούν δυνατότητες να παρακαμφθεί με νόμιμες δημοκρατικές διαδικασίες το χρεοκοπημένο, ανίατο πια πολιτικό μας σύστημα. Για το σκοπό αυτό απαιτούνται ριζικές αλλαγές στο σύνταγμα και στις συνειδήσεις των πολιτών. Η αποκατάσταση της ισορροπίας ανθρώπου – φύσης αποτελεί επίσης πυρηνικό μας στόχο. Αντιλαμβανόμαστε την οριακή κρισιμότητα των πολυδιάστατων περιβαλλοντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει το κοινό μας σπίτι, ο πλανήτης Γη σήμερα και ενεργοποιούμαστε για τη διάσωσή του.
“Η φαντασία”, λέει ο Albert Einstein, “είναι πιό σημαντική από τη γνώση, γιατί η γνώση είναι περιορισμένη ενώ η φαντασία αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόσμο, παρακινώντας την πρόοδο, δημιουργώντας την εξέλιξη”. Θέλουμε να φωτίσουμε με τα χαρούμενα χρώματα της φαντασίας, όχι μόνο τη γκρίζα κεντρική εξουσία, αλλά και την μονότονη καθημερινότητά μας. Επιστροφή λοιπόν στο μέλλον της απλότητας, της καλαισθησίας της ποίησης και της Οικοσοφίας. Η προσφυγή σε υψηλότερες πανανθρώπινες αρχές μπορεί να μας οδηγήσει έξω από τα σύγχρονα αδιέξοδα μόνο αν μετατραπούν σε τρόπο ζωής και κανόνες οργάνωσης, σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, τόσο στην εργασία και στην παραγωγή όσο και στο σχολείο και μέσα στην οικογένεια. Οι άνθρωποι μπορούν όχι μόνο να συνυπάρχουν ειρηνικά, αλλά και να αλληλοβοηθούνται στην προσπάθεια να ξεριζωθεί κάθε εστία δυστυχίας και πόνου.
Το ΦΩΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ στοχεύει στη δημιουργία ενός δικτύου ατόμων καλής θέλησης που θα συμβάλλουν στην ανάδυση ενός νέου προτύπου ζωής, πιο δίκαιου, ειρηνικού και βιώσιμου. Πρεσβεύουμε ένα νέο τύπο πολιτικής που δεν έχει κεντρικό στοιχείο τη διαμαρτυρία και την απλή διεκδίκηση δικαιωμάτων, αλλά την δημιουργία ενός εναλλακτικού τρόπου ζωής , βασισμένου στην αλληλεγγύη, την άμεση δημοκρατία και τη συνεργατική δραστηριότητα. Ένας άλλος κόσμος είναι ήδη εδώ! Οικοκοινότητες, αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις, κοινότητες αλληλεγγύης, συνεργατικές ανέργων, απελευθερωμένες εδαφικές ζώνες, ανεξάρτητες κοινωνικές μορφές οργάνωσης της υγείας και της παιδείας, οριζόντια δίκτυα επαφής, καταλήψεις δημόσιων χώρων , ελεύθερα κοινωνικά κέντρα και πλήθος άλλων μορφών που ξεπηδούν καθημερινά, υφαίνουν έναν δαιδαλώδη ιστό, έναν ολόκληρο κόσμο, μέσα, έξω ή δίπλα στον κυρίαρχο.
Το ΦΩΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ φιλοδοξεί να συμβάλλει στην οργανική σύνθεση όλων αυτών των αποσπασματικών εγχειρημάτων, ούτως ώστε να δημιουργηθεί ένα δυνατό πανελλήνιο δίκτυο φωτεινής δράσης. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις για το κοινό καλό!
